a la voreta del foc;
ja n’hi peta una als morros,
Pica ben fort,
pica ben fort,
que piques fusta,
pica ben fort.
Marrameu i Marrameua,
s’embolica amb un llençol!
feia veure que era un home
pica ben fort,
que piques fusta,
pica ben fort.
Marrameu ja no s’enfila
per terrats ni per balcons,
que té una gateta a casa
que li cus tots els mitjons.
Pica ben fort,
pica ben fort,
pica ben fort.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada